این مطلب توسط شارلوت گیلیلند و مادلین بیر نگاشته شده است.

“یالا عباس، نترس. کتکش بزن”

“چوب را بردار و صورت و سرش را بزن”، صدای پشت دوربین می‌گوید. “نه” پسر بچهٔ‌ بی‌دفاع، که بعدا به عنوان پناهنده نه صال سوریه‌ای‌ شناسائی شد تمنا می‌کند.”مرا نزن”. در دقیقهٔ ۱:۴۶ قبل از اینکه فیلم قطع بشود، صدا‌های خنده از پشت دوربین شنیده می‌شود.

در آخر یک هفته در ژوئیه این کلیپ، در رسانه‌های لبنان از یک پوشش توفانی برخوردار شد، که سرچشمه از یک کمپین اینترنتی داشت، و منجر به بحث و گفتگوی شدید در مورد تبعیض در حق پناهندگان سوریه‌ای‌ در لبنان و رفتاری که با کودکان در این ویدئو شده بود، شد.

بر اساس مقاله‌ای در روزنامهٔ لبنانی The Daily Star، این ویدئو برای اولین بار در وب سایت   Cnews  پخش شد که از طریق پلت‌فرم ارسال پیام موبایلی، WhatsApp، بدست آمده بود. “شخصی‌ که این ویدئو را برای ما فرستاده، هیچ نقشی‌ در آن نداشته، و درخواست کرده که هویتش پنهان بماند.” صاحب Yasour.org بنا بر گزارش به روزنامهٔ Daily Star گفته “ما اطلاعات زیادی در باره هویت مجرمین نداریم”.

این ویدئو به دلیل شکستن قوانین خدماتی یوتیوب از روی یوتیوب برداشته شده است. اما ANA سازمان رسانه‌ای‌ که تمرکز به خبرنگاری شهروندی در سوریه دارد، این ویدئو را با ترجمهٔ زیرنویس در کانال یوتیوب خود آپلود کرد، که در زمان کوتاهی گیرندهٔ هزاران نظر شد. توجه داشته باشید: کانال حقوق بشر، از روی نگرانی‌ برای امنیت این کودکان،  در ویدیویی که روی کانال خود آپلود کرده است از ابزار تیره کردن برای مات کردن صورت، برای پنهان نگاه داشتن هویت این کودکان استفاده کرده است. این ویدئو روی این صفحه وجود دارد.

توجه رسانه‌ها و برخورد نیروی انتظامی

همانطور که آتسی امیدوار بود، نیروی مسئولین در لبنان در واقع توجه به این مورد داشتند. در حساب توییتر رسمی‌ نیروهای امنیتی داخلی‌ لبنان اعلام شد که آنها برسی‌ این مورد را آغاز کرده اند. در زیر پیغام اصلی‌ توییتر به عربی‌ نوشته شده است:

اعتداء صارخ على الطفولة، #قوى_الأمن تتحرك متابعون تحقيقاتنا في الموضوع

— قوى الامن الداخلي (@LebISF) July 19, 2014

یک گروه تلویزیونی تا شنبه شب توانستند پدر و مادر کودکانی که در این ویدئو بودند را پیدا کنند. آنها انکار کردند که در زمان و مکان اتفاق حضور داشتند و ادعا کردند که یک گروه نوجوانان این بچه‌ها را مجبور به این رفتار کرده‌اند و از حادثه فیلم برداشتند. در یک مصاحبه پدر عباس، کودک لبنانی، گفت که پسرش دو ساله است، و آن پسر دیگر خالد است که ۹ سال دارد، و یک پناهنده سوریه‌ای‌ است که زمان زیادی را با خانواده‌ او می‌گذراند. “ما نباید این حادثه را بزرگ کنیم؛ این فقط بازی بین دو کودک بوده است. هیچ خشونت فرقه‌ای اینجا اتفاق نیفتاده است.”

مادر خالد به این گروه تلویزیونی گفت که پسرش دیگر مدرسه نمی‌رود به‌خاطر این که به دلیل سوریه‌ای بودن موجب آزار و تهدید قرار گرفته است. او فقط از این حادثه فیلمبرداری‌شده وقتی‌ خبردار می‌شود که همسایه‌اش به او می‌گوید که پسرش در تلویزیون است. ولی‌ او می‌گوید که کینه‌ا‌ی از خانواده عباس به‌ دل ندارد.

با وجود توضیحاتی‌ که پدر و مادر این کودکان دادند، روز بعد مسئولین اعلام کردند که پدر و پسر عموی عباس که از این حادثه فیلم برداری کرده است دستگیر شده‌اند. 

با اینکه این کمپین در روز اول ۲۰۰۰ امضا جمع‌آوری کرد، ولی‌ آتسی و آواز گفتند که نمیتوانند با اطمینان بگویند که چه اثری این کمپین در برخورد قانونی سریع مسئولین داشته است. این کمپین اینترنتی، کوچکترین کاری که کرده، توانسته که صحنه‌ای برای گفتگو برای شهروندان خشمگین جهت ابراز احساساتشان باشد، که سریع موجب شروع یک صفحهٔ فیس‌بوک شد که در همان روز اول ۱۰۰۰ طرفدار جمع کرد. 

اطلاعات بیشتر

بسیاری از فعالان از واکنش سریع مامورین در مورد واقعه‌ای که بنظر میاید ، خشونت در برابر یک کودک پناهنده سوریه‌ای‌  باشد یک پیروزی قلمداد می‌کنند ولی‌ حالا حدود یک ماه بعد، هنوز سوالاتی در مورد حادثه‌ای‌ که از آن فیلم گرفته شده، برسی‌ دیجیتالی این واقعه از طرف مامورین انتظامی، و اثر افشای این حادثه بی‌ جواب مانده است. 

برای شروع، از داستان پشت صحنه این ویدئو ANA دو ویدئو اپلود کرده که جمعا ۳ دقیقه می‌شود. صحنه‌هایی‌ که بسیار موجب نگرانی‌ می‌شوند، ولی‌ برای قضاوت کردن در مورد اینکه چه اتفاقی افتاده، و چه کسی‌ یا کسانی‌ این کودک را تشویق به کتک زدن و خشونت به کودک دیگر می‌کنند کافی نیست. ما شاهد ویدئو‌های بسیاری بودیم، که بدون آگاه بودن از زمینه آن، تماشاگران را به تفسیر ناتمام یا اشتباه وادار می‌کنند. آیا فیلم دیگری از این حادثه وجود دارد، و آیا موجب آشکارتر شدن این حادثه می‌شود؟ آیا فیلم دیگری مشخص می‌کند که موضوع این حادثه بیگانه‌ستیزی‌ است یا رفتار غلط نوجوانانه؟ (بعد از دستگیری‌ها، مردم محلی از اینکه این اتفاق اشتباهی تعبیر شده و بیش از حد بزرگ شده ابراز شگفتی کردند. مردی ادعا کرد که خالد در واقع نابرادری عباس است، و مرد دیگری احضار کرد که این فیلم از روی شوخی‌ گرفته شده بود.)

دوما ، گروه پلیسی جنایت‌های سایبری که این دستگیری‌ها را انجام دادند، چه قدرتی‌ دارند، و چطور این جنایت‌هایی که از آن فیلم گرفته شده را بررسی‌ می‌کنند؟ مدیر این بخش اعلام کرد که کاراگاهان با کمک ابرداده‌های از ویدئو که در Yasour.org منتشر شده بود توانستند خانواده عباس را  در جنوب بیروت ردیابی کنند. ولی‌ چه ابرداده‌هایی ناظرین را راهنمایی کرده، و چطور گروه نظارتی جنایت‌های سایبری -که برخلاف قانون لبنان روابط و بحث‌های اینترنتی خبرنگاران و شهروندان لبنانی را نظارت می‌کنند- به این ابرداده‌ها دسترسی‌ داشتند؟ در حالی‌ که WhatsApp توانسته نفوذ شدیدی در دفاتر خبری در تمام دنیا از خود نشان بدهد، ولی‌ معایب امنیتی این پلت فرم به دلیل اینکه اینکه داده‌های سایبری کاربران را، از جمله مکان، در خطر ردیابی قرار می‌دهد مورد انتقاد قرار گرفته است. آیا آسانی و تمایل پیگیری مسئولین و رهیابی اشخاص پشت ویدئو‌های اینترنتی باید موجب نگرانی‌ افشاگران، شهروندان خبرنگار و فعالان اینترنتی باشد؟ 

و در نهایت، آیا بچه‌های مورد نظر بعد از افشای ویدئو در امنیت بیشتری هستند؟ در حال حاضر مکان پسربچه مورد خشونت قرار گرفته و خانواده او نامعلوم است. یکی‌ از مسئولین گفت که آنها به UNHCR معرفی‌ شده اند، و یکی‌ دیگر گفت که با کمک سخاوتمندانهٔ شخصی‌ آنها به یک مکان امن منتقل شده‌اند. شرکت کنندگان در یک کنفرانس خبری Daily Star گفتند که آن خانواده هنوز در آن محل زندگی‌ می‌کنند و از طرف افراد خانواده عباس و مردم محل تهدید شده‌اند. اتسی، شروع کننده کمپین Avaaz تأیید کرد که خانواده خالد هنوز در همان محل ساکن هستند. آقای رشید دربس، وزیر امور اجتماعی‌، که در همان کنفرانس سخنرانی کرد گفت که هر دو کودک از طرف مدد‌کاران برسی‌ شدند و از رسانه‌ها برای آشکار کردن هویت این کودکان انتقاد کرد.

رشد خشم مردم در برابر پناهندگان سوریه‌ای‌ در لبنان

اینکه واکنش سریع مسئولین، نشان‌دهندهٔ نگرانی‌ صادقانه دولت در مورد خشونت در برابر پناهندگان سوریه‌ای‌ در لبنان است یا نه، وقت بیشتری برای برسی‌ می‌برد. بیش از یک میلیون سوریه‌ای‌ به لبنان پناه برده‌اند، و لبنان را به به کشوری با بیشترین درصد پناهنده نسبت به جمعیت خود تبدیل کرده‌اند. در حالی‌ که این پناهندگان برای ضروریات زندگی‌ از جمله کسب و کار، مسکن و تحصیل تقلا می‌کنند باید با خشم مردم که آنها را برای بالا رفتن مخارج، کاهش درآمدها و کلاس‌های شلوغ مقصر می‌شمارند، روبرو شوند. چندین کمپین اجتماعی‌ رسانه‌ای‌ برای مبارزه با تبعیض نژادی در سال گذشته شروع شدند، از جمله ویدئو زیر که فعالانی را نشان میدهد که ضد گفتمان نژاد پرستی‌ صحبت می‌کنند.